Тапталлаах кэргэним, аҕабыт, күндүтүк саныыр убайбыт, быраппыт Владислав Петрович Коротов 60 сааһын туолбут кэрэ-бэлиэ күнүнэн итиитик-истиҥник эҕэрдэлиибит!
Орто дойдуга олорор кэрдиис кэмҥэр үгүс үтүө санааҥ, сүбэҥ-амаҥ, олоххо эдэрдии эрчимнээх сыһыаныҥ биһиэхэ холобур буолар. Эн үлэҕэ-хамнаска үтүө суобастаах сыһыаныҥ, дьоҥҥо-сэргэҕэ ытыктабылыҥ, сырдыкка-кэрэҕэ дьулууруҥ, сүбэҥ-амаҥ, өйөбүлүҥ, тапталыҥ иһин барҕа махталбытын тиэрдэбит. Баҕарабыт дьиэ кэргэҥҥэр үтүөнү, чэгиэн-чэбдик туругу, кыайыы-хотуу аргыстаах үтүмэн үгүс үөрүүнү, эстибэт эрчимнээх чэгиэн-чэбдик доруобуйаны. Баҕарбыт ыра санааҥ, толкуйдаабыт үлэҥ-хамнаһыҥ барыта туоллун.
Алгыспыт үтүөтэ, санаабыт сырдыга эйиэхэ тиийиэхтин! Биһиги эйиигин наһаа күүскэ таптыыбыт!
Эҕэрдэни кытта кэргэниҥ Надежда Афанасьевна, кыргыттарыҥ, уолаттарыҥ, Сунтаартан, Горнайтан, Амматтан, Дьокуускай куораттан бары чугас аймахтарыҥ.
Человек, понявший свой долг и предназначение,
или ришедший в мир спорта по велению времени
Досье
КОРОТОВ ВЛАДИСЛАВ ПЕТРОВИЧ родился 27 февраля 1954 года в с.Сунтар Сунтарского района Якутской АССР.
Общий трудовой стаж – с 1969 года. Работал в системе образования с 1974 года по 2001 год, педагог-воспитатель 1 категории.
Окончил Иркутский педагогический институт иностранных языков им.Хо Ши Мина, по специальности – учитель французского языка. Трудовую деятельность начал в 1974 году учителем иностранного языка, воспитателем в Курбусахской школе-интернате Усть-Алданского района, затем работал в Едейской СШ Намского (организатором), Жемконской Вилюйского (учителем), Тойбохойской СШИ (оганизатором) и Тойбохойском детском доме (воспитателем, психологом, заместителм директора и директором) Сунтарского районов, Республиканской общеобразовательной специальной школе закрытого типа (старшим воспитателем).
С 2003 года – член Союза журналистов России.
Награжден Почетными грамотами: Правительства РС(Я) с вручением золотых часов (2009), Государственного Собрания (Ил Тумэн) и Вице-президента РС(Я) с вручением серебряных знаков (2010), Олимпийского комитета России (2005), Союза журналистов России (2006), Комитета по национальным и неолимпийским видам спорта России (2005), дважды –Дипломами ФИЛА (Всемирной организации объединенных стилей борьбы) (2010, 2011) и почетными грамотами Сунтарского улуса с вручением серебряного знака (2010, 2014).
Награжден медалью Министерства спорта России имени Николая Озерова “За пропаганду физической культуры и спорта” (2013), Почетными знаками: “Гражданская доблесть” (2008), “За заслуги в развитии физкультуры и спорта в РС(Я)” (2006), “80 лет физкультурному движению Якутии” (2003), “65 лет развития детского спорта в Якутии” (2006), “За вклад в развитие вольной борьбы в РС(Я)” (2007), “20 лет Ассоциации национальных видов спорта и игр народов РС(Я)” (2012), “90-летие развития физической культуры и спорта в Якутии” (2013).
Отличник физической культуры и спорта РС(Я) (2011). Ветеран труда РС(Я) (2011).
27 февраля исполняется 60 лет известному спортивному журналисту В.П.Коротову. Хотя в профессиональную спортивную журналистику Владислав Петрович пришел, насколько я знаю, достаточно поздно), но так быстро ворвался в мир спорта, что сегодня его вне этой деятельности представить просто невозможно. Темперамент бойца, здравый ум, справедливость, принципиальность, стремление к познанию окружающего мира и самого себя стали прекрасной предпосылкой для того, чтобы Владислав Коротов за короткое время занял одно ведущих мест среди собратьев по перу.
Обладая сугубо профессиональным даром располагать себе людей, Владислав Петрович в любом коллективе за короткое время становится своим человеком. Как человек неравнодушный ко всему, он быстро и глубоко проникает в проблему, которая интересует его в данный момент. И это сразу понимали люди, с кем он имел дело: устанавливался тесный контакт на основе взаимопонимания и доверия. У иных работников прессы на это уходят месяцы, а то и годы, Коротов на это тратит дни, а то и часы, быстро схватывая суть проблемы, быстро и надолго сходясь с людьми. В этом отношении просто крупно повезло тем организациям, где он работал в сфере освещения спорта: Федерации дзюдо и самбо республики, газете «Туймаада», детско-юношеской ассоциации «Иппон», Объединении подростковых клубов г.Якутска, еженедельным газетам «Спортивная Якутия» и «Спорт Якутии», где он работал последовательно выпускающим, литературным, главным редактором, пресс-атташе Дирекции МСИ «Дети Азии». Также с октября 2007 г. Владислав Петрович являлся шеф-редактором журнала «Саха спорт» Издательского дома «Илгэ».
Появление средств массовой информации (СМИ) – новое явление в истории человечества. Современный человек как никогда подвержен воздействию тех, в чьих руках эти самые СМИ. Во всяком случае, СССР во многом (хотя и не только из-за этого) был разрушен и расчленен благодаря информационной войне. Ушаты лжи были вылиты в уши доверчивой публике, в особенности с экранов телевизоров и по радио. К чему я это, а к тому, что и в мире спорта многое в зависит от того, как его освещают в СМИ. Так, например, вольную борьбу в нашей республике видом спорта №1 сделал так и неоцененный по истинным заслугам и рано ушедший из жизни патриарх спортивной журналистики республики, уроженец Мегино-Кангаласского улуса Иван Кычкин, а продолжает доблестно его дело сегодня самыми достоверными и правдивыми обзорами Петр Павлов из «Дьулурҕана». Сегодня не подлежат сомнению и заслуги в выходе национальных видов спорта – перетягивания палки и борьбы хапсагай – на международную арену Владислава Коротова, в последние годы
работающего начальником отдела информационного обеспечения ГБУ «Республиканский центр национальных видов спорта имени В.Манчаары”. Он – настоящая находка этого центра. Дарования Владислава Петровича в спортивной журналистике многоплановые. Профессионально занимается фото- и видеосъемкой, владеет навыками работы на компьютере. Он еще в 1992-1993 гг. на общественных началах основал местную студию телевидения в с.Тойбохой, от которой участвовал в 1 республиканском фестивале улусных телестудий со своими программами – информационной и экологической (1994 г.).
В качестве редактора и автора-составителя с 2003 г. по настоящее время выпустил более 40 полноформатных книг и фотоальбомов, в основном на спортивную тематику. В его красочных ярких книгах-альбомах о Спартакиадах Манчаары 2009 года в г.Вилюйске и 2013 года в с.Чурапче, о Спортивных играх народов Якутии 2010 года в г.Олекминске читатель находит не только имена чемпионов и призеров этих соревнований, материалы о том, как эти победы добывались, но и географию и историю физкультуры и спорта республики, каждого района улуса и города. В этом отношении Владислав Петрович как летописец истории спорта республики находка не только Центра Манчаары, но и всего спортивно-физкультурного движения республики. Деятельная натура его не терпит пустого времяпровождения. При этом он не гонится за выгодой и славой, и не стремится достичь высот в каком-то одном, отдельно взятом поприще. Хотя сегодня и того, что он создал и сделал, достаточно для того, чтобы его имя произносили с уважением, но он, неугомонный в своей неуемной фантазии, сегодня мечтает о создании многофункционального медиацентра – с библиотекой книг и электронных изданий, богатым архивом и музейными экспозициями. Его труды – не только итог его интеллекта, его не постигнешь с помощью книг или даже очень хорошего, умного учителя, его труды – это итог, пройденный собственной жизнью, поступками, личным опытом, который вырабатывается в общении с людьми, природой и культурой, в его умении жить в гармонии со всеми.
Я не ошибусь, наверное, если скажу, что у него, как у всякого умного и не утратившего совести человека советского времени, сохраняется убеждение в несправедливости существующего общественного уклада, посвященного мании обогащения. Однако его увлекает свое дело само по себе, просто он любит работать. Поэтому его книги достойны по меньшей мере отличного знатока спорта, а по большой – умного и честного человека.
Логичность и четкость мысли, ясность изложения отличают его работы и позволяют ему принимать правильные решения в трудных условиях, которых, кстати, на долю его выпало немало. Тем не менее он посвящает все свое время, умения и знания служению спорту, его национальным видам. И пришел он в эту сферу по велению времени, в момент насущной потребности физкультуры и спорта республики в таком человеке.
Думаю, он человек, понявший, в чем состоит его долг и предназначение. Его отличают упорство в поиске, граничащее порой с одержимостью, способность не утрачивать увлеченности в течение длительного периода. Он человек, мужественно смотрящий на окружающий мир и стремящийся в меру своих сил и возможностей сделать его лучше. В наш век узкой специализации, суетности, озабоченности личными интересами и мелкими помыслами такие люди, как он, являются настоящими патриотами и беззаветными энтузиастами. В людях, преисполненных энтузиазма, независимо от того, правы они или заблуждаются, присутствует «искра божия» и отрадно, что незаурядный и талантливый человек, как Владислав Коротов, нашел достойное применение своим недюжинным талантам, и при этом не теряет способности быть доблестным ради себя самого и ради того преимущества, которое состоит в душевной твердости, уверенно противостоящей всяким ударам судьбы.
За последние годы Владислав Петрович возглавлял пресс-центры чемпионатов России по боксу (2007), вольной борьбе и спортингу (2011), IV (2006) и V (2010) Спортивных игр народов РС(Я), Первой Спартакиады зимних видов спорта и Спартакиады трудовых коллективов РС(Я) (2007), XVIII (2009) и XIX (2013) Спартакиад по национальным видам спорта, работал заместителем руководителя Международного пресс-центра МСИ «Дети Азии-2008».
В период с 1997 года по настоящее время выезжал в служебные командировки за рубеж: в Пекин,Гуаньчжоу и Аксай (Китай), Портленд (штат Орегон, США), Улан-Батор и Эрдэнэт (Монголия), Южную Корею и Японию; Астану (Казахстан), Латвию и Литву (Паланга, Шяуляй), Стамбул (Турция), Пуну (Индия), Эль-Джадиду (Марокко), Дубай (Объединенные Арабские Эмираты).
Результаты бурной деятельности Коротова оказались столь плодотворными еще и потому, что у него твердая опора в семье в лице сына Мичила , старшей дочери Сардааны, супруги Надежды и младшей дочери Далааны, воспитанницы детского сада.
Мир спорта велик и могуч и каждый несет в ней свой груз, выполняет свои задачи. Ведущую роль в нем играет и спортивный журналист Владислав Коротов.
Иннокентий Птицын.
Социализм хаарыан хаалынньаҥа киһи
Соицализм олоҕо сириэдийэн турар кэмигэр харчы эрэ туһугар үлэлиир киһини “капитализм хара хаалынньаҥа” диэн хатыылаах харахпытынан көрөр этибит. Хамнаспыт элбэҕин-аҕыйаҕын аахсыбакка үлэлиирбитин эрэ билэрбит. Үксүгэр онтубут тустаах үлэбит таһынан, “общественнай үлэ” диэн буолара. Сүрэхпит сөбүлүүрүнэн, өрөбүл эҥин диэн өрөөн өрө тэбэ сыппакка, дьоҥҥо туһалаах дии санаатыбыт да, үөрэ-көтө үлэлээн тахсарбыт. Ол кэммитин олус күндүтүк саныыбыт.
Билигин халыҥ харчы хамаандалыыр олоҕо хаайан турар. Баҕар даҕаны, баҕарыма даҕаны – кимиэхэ даҕаны харчы наада! Онтон тэптэрэн сорохтор харчы сырсыытыгар эрэ бастарын сынньан, атын дьону абырыыр туһунан санаан да көрбөт буолаллар. Харысхас санааны харчы солбуйан, дьоҕурдаах-талааннаах дьон сүрэхтэрин сылааһа сүтэн, киһилии киэптэрэ кэхтэн барар, байар баҕа баһыйан, айар баҕа малыйар! Киһи кимэ-хайата үтүө дьыалатынан, үрдүк ситиһиитинэн буолбакка, баайынан-дуолунан сыаналанар курдук буолуталыыр.
Ол да буоллар, былыт быыһынан күн тыгарын курдук күлүмүрдээн көстөр күндү дьоннор бааллар. Итинник “социализм хаарыан хаалынньаҥа” киһи – Владислав Коротов. Дьоҥҥо үтүөнү оҥороруттан үөрэ, Сахатын сирин саргытын салайсарыттан дьоллоно сылдьар. Саха сиригэр спорт сайдарын туһугар дьоҕурун-талаанын ууран, утуйарын-сынньанарын умнан, умсугуйан туран үлэлиир.
Олус элбэх оҕо да, улахан да дьон күрэхтэһиилэрин сырдатаары хаартыска түһэрэр аппараатын туппутунан сыльдан, үксүн өрөбүл күннэргэ үлэлиир. Үлүгэрдээх элбэхтик түһэртиир, ол матырыйаалларынан араас альбомнары, кинигэлэри оҥортуур. Хаһыаттарга, сурунаалларга, интернеккэ ыстатыйалары суруйталыыр. Аҥҥардас Саха сиринэн, Россиянан муҥурдаммакка, атын дойдуларга эмиэ сылдьыталыыр. Күрэхтэһии хаамыытын кэпсиир күн аайы тахсар хаһыаттарга үлэлэһэр.
Спорт туһунан суруйбут кинигэлэрин хас даҕаны киһи киниэхэ аҕалан оҥорторбутун билэбин.
Онтон мин “Түөрэхтэһии” диэн көҥүл тустуу туһунан кинигэбин үтүө көҥүлүнэн бэйэтэ тылланан ылынан, бэчээккэ бэлэмнээн, бэчээттиир типографиятын бэйэтэ булан таһаартарбыта. Д.Коркин бириһин күрэхтэһиитигэр таһаартара охсоору олус ыксалынан үлэлээбитэ. Киниттэн атын киһи кыайбат
Владислав петрович спорду арааһын билэр эрэ буолбакка, ис дьиҥин, хайдах сайыннарыахха сөбүн билэр, көҥүл тустуу туһунан ыйынньык курдук билиилээх, үчүгэй тренер курдук санаалаах. Оттон суруйарын туһунан эттэххэ, “олус үчүгэй” диэнтэн атын тылы туттубаккын, сахалыы, нууччалыы дэгиттэр хомоҕойдук суруйар.
Сунтаар оскуолатыгар мин даҕаны, кини даҕаны Николай Егорович Саввинов диэн ураты талааннаах саха тылын учуталыгар үөрэммит дьоллоохпут. Кини: “Киһи тылынан даҕаны, суругунан даҕаны санаатын сатаан этэр буолуохтаах”, — диирэ. Учууталбыт ити санаатын Владислав Коротов чиэстээхтик толоро сылдьар.
1967-1968 үөрэх сылыгар Зедгенидзев Семен Александровичтыын Сунтаар орто оскуолатын тохсус кылаастарын физкультураҕа үөрэпиппит. Владик эрдэ оскуолаҕа киирбит буолан, кылааһыгар саамай кыралара этэ. Онон кини эт-хаан өттүнэн икки, онтон ордук сыл аҕа табаарыстарыгар баһыйтарар этэ, ол да буоллар, бэйэтин саастыылахтарын кытта тэҥҥэ эриһэрэ. Кэнники кинини көрсүбэккэ сылдьыбытым. Улахан спорт суруналыыһа таайара буолан, ити кылааска кини кэнники олимпийскай призер буолбут Александр Ивановтыын биир паартаҕа олорон үөрэммиттэрэ.
Мин Владислав Петровиһы миигин өйөөбүтүн иһин, уонна саамай кылаабынайа, Саха сирин спорда сайдарын туһугар үгүс өҥөлөрүн иһин, сиртэн халлааҥҥа диэри хайгыыбын, барҕа махталбын этэбин. Улуу спортивнай суруналыыс Николай Озеров мэтээлинэн наҕараадаламмытынан сүгэм көтөҕүллэн туран эҕэрдэлиибин. Бу кинини суруналыыс быһыытынан үрдүктүк сыаналааһын, өйөөһүн бэлиэтэ буолар.
Владислав Петрович үллэр үптээх, халыҥ харсылаах киһи буолбатах. Ол гынан баран, социализм киһитин майгытын тута сылдьар буолан, төлөбүрэ суох үлэлиирэ үгүс быһыылаах. Капитализм үйэтигэр киһи олоҕун, үлэтин хааччыйар үптээх-харчылаах буоллаҕына эрэ сатанар.
Владислав Коротов саха дьонугар-сэргэтигэр олус наадалаах киһи. Итинник киһини саха дьоно харах харатын курдук харыстыах кэриҥнээхтэр. Оттон кини бэйэтин ураты дьоҕурун-талаанын толору туһанан үлэлииригэр сөптөөх материальнай усулуобуйалаах буолуутуттан саха норуотугар ордук туһалаах буолуохтааҕын умнуо суохтаах.
Сирдээҕи олоххо кэрэмэс кэрэ киһини көрсөр – дьол. Ол киһим оҕо сааһыгар үөрэтиспит уолум буоларыттан ордук үөрэбин. Киһи ханнык даҕаны олоххо киһилии быһыытын-майгытын ыраастык тутуохтаах диэн хоһооммор киллэрээччибин.
Күн сиригэр көмүстэриэм,
Киһи буолан кэлбиттэриэм,
Киһи дэтэр ааты-суолу
Киртиппэккэ сылдьар куолу.
Владислав петрович маннык киһи.
60 сааһын томточчу туолла. Айар, суруйар киһиэхэ 60 саас саамай өрөгөйүн үгэнэ. Буспут отон курдук буолан, этэрэ-тыынара элбээн, айара-суруйара ордук табыллар. Олоххо уоппута буолунай, билбитэ-көрбүтэ дэлэй, айар-суруйар дьоҕура ситэн-хотон, силигилээн муҥутаан сылдьар кэмэ. Үйэлээх, боччумнаах үлэлэри оҥорорго олохтоон-дьаһахтаан суруйан хаалларарга сөптөөх кэм саҕаланар.
Владислав Петровиһы 60 сааскын туолбуккунан айхаллаан-уруйдаан туран. Уһун дьоллоох, айымньылардаах олоҕу баҕарабын!
Ыспыт үтүөлэриҥ түмүллэн
Ытыктабыл буолан эргиллиэ.
Уруй!
Николай Сафонов-Дьырылы.
25.02.2014.
Киэн туттар истиҥ киhибит
Мин Ƴѳhээ Бүлүү Боотулуутугар ырыа, музыка учууталынан үлэлии сылдьан, Тойбохойго 1989 сыллаахха детдом урукку директора Василий Никитич Евсеев ыҥырыытынан кэлбитим. Владислав Петрович мин бастаан кѳрүүбэр киэҥ билиилээх, элбэх туспа кѳрүүлэрдээх (идеялаах), иитиллээччилэри да, үлэhиттэри да кытта биир уопсай тылы булар, тэрийэр, салайар дьоҕурдаах киhинэн сыаналаабытым, онтум сыыспатах эбиппин. Хайа күн бииргэ үлэлиэхпититтэн Петровичтыын биир санаанан салайтаран үлэлээн тулаайах, кѳрүүтэ-истиитэ суох хаалбыт оҕолор киhи буолалларыгар, оҕо дьиэтиттэн олоххо дэгиттэр талааннаах, киэҥ билиилээх дьон буолан тахсалларыгар элбэх киэҥ ѳрүттээх үлэни былааннаахтык, кэскиллээхтик ыыппыппыт таах хаалбатаҕын бу суруйа олорон саныыбын. Ол курдук,ол саҕанааҕы иитиллээччилэр баһыйар үгүстэрэ бэйэлэрин сѳбүлүүр идэлэрин булан, бэртээхэй ыал буолан, дьиэ- уот туттан, оҕолонон-урууланан олороллоруттан киhи үѳрэр.
Мин Петровичтыын биир бириэмэҕэ бииргэ үлэлии сылдьыбыппын олоҕум биир саамай кэрэ кэминэн, үлэҕэ дьулуhан, таттаран туран үлэлээбит сылларбынан ааҕабын. Владислав Петрович Тойбохойдооҕу оҕо дьиэтигэр саабыhынан, психологынан, куруhуок салайааччытынан, директорынан 11 сыл устата эҥкилэ суох үтүѳ суобастаахтык үлэлээбитэ. Кини үлэлиир кэмигэр «Чороон» кооперативы тэрийэн (салайааччы – Егоров Г.В.) үрдүк таhаарыылаахтык элбэх оҕону хабан үлэлээбиттэрэ. Ону таhынан, оҕону сайыннарыыга элбэх куруhуоктар таhаарыылаахтык үлэлээбиттэрэ. Мин музыкальнай салайааччы быhыытынан саҥа музыкальнай аппаратура ыларга туруорсубуппар, Петрович оҕолор хайаан да музыканан күүскэ дьарыктаныахтаахтарын ѳйдѳѳн, 90-с сыллар ортолоругар саҥа аппаратураны Москваттан ылларбыта. Онтон ыла оҕолор ырыаҕа,музыкаҕа тардыhыылара күүhүрбүтэ, ыллыыр, араас музыкальнай инстуменнарга оонньуур дьоҕурдара арыллыбыта. Ол кэмнэргэ «Чэчир» ВИА тэриллэн, улууска киэҥ биhирэбили ылбыта. Сыл аайы араас нэhилиэктэргэ гастролларга сылдьарбыт, бэл диэтэр Бүлүүчээн Мэйигигэр тиийэ концерт кѳрдѳрѳр этибит. Шефтэрбитигэр Мирнэй куоракка баран оҕолор ыллаан-туойан кэлэллэрэ. Итиннэ барытыгар директорбыт Владислав Петрович бэйэтинэн иилээн-саҕалаан, тэрийэн-салайан илдьэ сылдьар этэ.
1994 -1995 сс. Өлүөнэ остуолбаларыгар теплоходынан Петровичтыын иккиэн оҕолору күүлэйдэтэ илдьэ сылдьыбыппыт, онно оҕолор аhары астыммыттара. Ол сылдьан ырыаhыт оҕолорбутугар Өлүөнэ очуостарын фонугар ырыаларыгар «Чэчир» ВИА доҕуhуолунан аан бастаан видеоклип устубуппут. Петрович хаартыскаҕа түhэрииннэн, видеоҕа устуунан уруккуттан дьарыгырар, билигин даҕаны ол идэтин бырахпакка сылдьара биhигни ʏѳрдэр. Хомойуох иhин, Петрович устубут оҕо дьиэтигэр ыытыллыбыт араас тэрээhиннэр, кʏрэхтэр, концертар видеозапистара кини барбытын кэнниттэн ыhыллан суппуттэрэ хомолтолоох.Бэйэм ырыа суруйар (мелодист) буоларбынан ол сылларга аан бастакы айар концердым «Партизан» культура дьиэтигэр ʏрдʏк таhымҥа ааспыта онно элбэхтик кʏʏс-ѳмѳ,сʏбэ-ама буолбутугар, «Хатыҥчаанна олордуох» (1994с.) ноталаах кинигэм тахсарыгар материальнай ѳттʏнэн кʏʏс-кѳмѳ буолбутугар биhиги дьиэ кэргэн махталбыт муҥура суох.
Владислав Петрович директордыыр сылларыгар элбэх ʏлэлэр ыытыллыбыттара,Кини тэрийэн сʏрэн-кѳтѳн олохтообут Бʏлʏʏ умнаhын тулаайахтарын дьиэлэрин кʏрэхтэhиилэрэ (спартакиада) ол кэмнэргэ сыл ахсын буолара,оҕолор ол кэми аhары кэтэhэллэрэ, спортка, концертка бэлэмнэнии бѳҕѳ буолаллара, хомойуох иhин, ол билигин суох. «Эмис кѳлʏйэ» сайылык оҥоруута,подсобнай хаhаайыстыбаны тэрийии, «Якутнипроалмаз» инсттукка бырайыак оҥотторон,миэстэтигэр чинчийэр ʏлэни ыыттаран ол тʏмʏгэр билигин коттедж дьиэлэргэ оҕолор ʏѳрэ-кѳтѳ олороллор. Ол кэмнээҕи оҕолор Петровиhы кытары сибээстэрин быспаттар, элбэх сʏбэни-аманы билигин да ылаллар,ʏѳрʏʏлэрин тэҥэ ʏллэстэллэр.Ити буолар ʏлэhит киhи ситиhиитэ, кѳр оннук киhи талааннаах ʏрдʏк культуралаах педагог Владислав Петрович. Хомойуох иhин 1995с Петрович ситиhиилээхтик оҕо дьиэтигэр директорынан ʏлэлии сылдьан урукку салайааччылар ыгыыларынан «кѳмѳлѳрʏнэн» уурайарга кʏhэллибитэ. Ƴлэhит киhи ханна баҕарар ʏлэhит. Кини эдэр сааhыттан хаhыакка суруйар, хаартыскаҕа тʏhэрэр, видеоҕа устар буолан бастаан «Спорт Якутии» диэн саҥа хаhыакка литературнай редакторынан, билигинМанчаары Баhылай аатынан саха тѳрʏт кѳрʏҥнэрин республикатааҕы киинигэр информационнай хааччыйыы отделын начальнигынан ситиhиилээхтик ʏлэлии сылдьар. Элбэх хаартыскалаах журналлары,каинигэлэри ол иhигэр «Тойбохойбут детдома-оҕо сааспыт биhигэ»-диэн Тойбохой оҕо дьиэтин тѳрʏттэммитэ 70 сылыгар анаан хомуйан таhаарбыт кинигэтэ буолар. .Дьэ итинник этэн туран Владислав Петровиhы юбилейдаах 60 сааскын туоларгынан биhиги дьиэ кэргэн итиитик истиҥник эҕэрдэлиибит. Дьиэ кэргэҥҥэр бары ʏчʏгэйи, айымньылаах ʏлэни, кʏн курдук кыра кыыhыҥ бэйэҕитин батан дьоҥҥо-сэргэҕэ туhалаах киhи буола улааттын, тʏбʏктээх ʏлэҕит тʏмʏктээх буолуохтун, сыралаах ʏлэҕит ситиhиилээх буолуохтун. Айыҥ-тутуҥ, сырдыгы сыдьаайыҥ, дьон махталынан толору дьоллоох буолуҥ.
Иван Степанович Иванов, Тойбохойдооҕу оҕо дьиэтин музыкальнай салайааччыта,
Саха Республикатын культуратын туйгуна, Саха Республикатын ʏѳрэҕириитин туйгуна,
Саха Республикатын мелодистарын союhун чилиэнэ.
Лучший редактор
С Владиславом Петровичем мы познакомились в «Ситиме» – он появился в медиа-группе в качестве главного редактор газеты «Спорт Якутии».
Нет, оказывается, еще раньше. В начале 2000-х годов, когда я работала в «Бичике» заведующей одной из редакций, мне его порекомендовали в качестве внештатного редактора, охарактеризовав как человека «в теме», грамотного, ответственного. Говорю «в теме», потому что нам нужен был универсальный редактор – который вычитывает и на русском, и на якутском языках, но самое главное, специализируется на спорте. Готовилась в печать книга одного из аксакалов якутской вольной борьбы Николая Волкова.
Тогда, в тот короткий промежуток времени, мы общались в формате «пришел-принес-унес». Редактором Владислав Петрович оказался именно таким, каким нужно было. Книга вышла в свет, и мы перестали пересекаться.
Где-то спустя год-полтора я уже работаю в «Молодежке», а он становится главным редактором «Спорта Якутии». Компания одна, общая, и мы начинаем узнавать друг друга не только как «рабочие функции». Прелесть работы на предприятии, в коллективе заключается именно в живом общении с людьми, а не в стабильности, соцпакете, как принято считать, – это я сейчас понимаю, будучи вне системы.
Владислав Петрович – это непременно леденцы в кармане, «коротовские» шутки, много чая и кофе, вкусные обеды в контейнере, сгусток позитивной энергии, много-много людей вокруг – непременно влюбленных в спорт, увлеченных своим делом, энтузиастов и просто добрых людей. Независимо от возраста, вероисповедания, пола, рода занятий, социального статуса.
Каким-то образом я, человек-антиспорт, оказалась выпускающим редактором «Спорта Якутии», писала на спортивные (!) темы, заслужила благодарность Госкомспорта “за вклад в развитие…”, регулярно занималась в тренажерном зале, даже на уровне ысыаха СМИ занимала призовые места по бегу и мас тардыһыы. Сейчас вспоминаю и улыбаюсь. Это все влияние Владислава Петровича. Он наставник по сути, Учитель, мотиватор. Не замечаешь, как оказываешься в среде его подопечных, число которых ширится и множится со времен его работы в детдоме. Кажется, это навсегда, потому что мы лет десять не коллеги, но друг у друга остались.
Он был моим лучшим редактором, начальником, руководителем. Владислав Петрович как пионервожатый, наверно, а не грозный тойон. Если хорошо сделано – похвалит обязательно, если дурно – подскажет, как надо. Вообще, я не помню, чтоб я чувствовала обиду на его замечания. Тактичность, интеллигентность – это про него. А похвалы помню. Не то чтобы это были аплодисменты стоя или восторженные восклицания, а даже молча – но чувствуешь, что вот тут ты так написал и сделал, и потому молодец.
Была незабываемая командировка в Сунтар на Игры Манчаары, где жили всей толпой у сестры Владислава Петровича, которая любезно предоставила свой дом незнакомым людям. Потому что доверяла своему брату. Работали там почти круглосуточно несколько дней, уставали, но мы справились с поставленными задачами. Была командировка в “Школу выживания”, где я познакомилась с интересными людьми – ночевали в палатках в окружении детского веселья, чистого воздуха, душевной гармонии… А какие обеды и у ужины там были!
Поздравляю своего Главного редактора Владислава Петровича с юбилеем! Вы всегда молодой и задорный, неважно, сколько вам лет, это ведь всего лишь две цифры. Ваша отеческая забота, уверена, чувствуется и оценивается всеми, кто рядом с вами. Пусть вам хватит здоровья воплотить в этой жизни еще много проектов. Я вам даю первое место и золотую медаль в своем конкурсе начальников!
Светлана Алексеева.
Мин Тойбохойдооҕу оҕо дьиэтигэр 1985 с-ха кэлбитим. Ол саҕана директорынан Евсеев Василий Никитич үлэлиир этэ. Маҥнайгы иитээччилэрим Иванова Валентина Спиридоновна, Васильева Дора Кирилловна, Дмитрьева Зинаида Григорьевна этилэр. Мин үөрэнэ кэлэрбэр интернат этэ.
Онтон 1990 сылтан детский дом диэн ааттаммыта. Оҕо дьиэтэ семейнэй типтээх болбута. Уратыта диэн бииргэ төрөөбүттэр биир группаҕа сылдьаллара. Улахан оҕолор кыра оҕолору шефтэһэн таҥастарын-саптарын көрөн-истэн сылдьарбыт. Маннык шефтэһии биһигини бэйэ-бэйэҕэ истиҥ сыһыаннаах, эйэҕэс, аламаҕай буоларга үөрэппитэ. Биһиги иитээччилэрбит Владислав Петрович, Юрий Николаевич, Александр Гаврильевич, Светлана Харлампьевна, Варвара Ивановна, Валентина Васильевна этилэр.
Владислав Петрович иитээччи да, директор да быһыытынан үлэлээбитэ. Үлэлиир кэмнэригэр биһиэхэ истиҥник, аҕалыы амарахтык сыһыаннаһара. Биһиэхэ 4-с группаҕа иитээччинэн улэлээбитэ. Мин наһаа тест толорорбун сөбүлүүрүм. Владислав Петрович тест бэчээттээн аҕалан биэрээччи, түмүгүн эбэһээт ыйыталаһааччы. Саамай өйдөөн хаалбытым, сарсыарда утуйан турарбытыгар хортуоска арыыга буһаран тоһуйара. Ол хортуоска аны санаатахха билиҥҥи чипсы курдук эбит. наһаа да минньигэс буолара. Билигин оннук хортуосканы оҕолорбор буьаран биэрэбин. Оҕолорум чипсы диэн ааттыыллар.
Оҕо дьиэтигэр араас мероприятиелар ыытыллааччылар. Ол курдук, Владислав Петрович Байанай ыйыгар аналлаах репортаж устубута. Онно мин уонна Янтарь ведущайдаабыппытын өйдүүбүн. Биирдэ Саҥа дьылга дьиэтигэр илдьэттии барбыта. Оо, онно үөрбүппүтүөн! Владислав Петрович дьиэ кэргэнэ биһигини наһаа үчүгэйдик көрсүбүтэ. Оонньоон-көрүлээн дьиэ кэргэҥҥэ Саҥа дьылы көрсүү диэни билбиппит.
Оҕо дьиэтигэр олорон, Сунтаар оройуонун нэһилиэктэригэр гастроллуу барааччыбыт. Манна салайааччыларынан Владислав Петрович, Иван Степанович, Дора Кирилловна сылдьыһааччылар. Биир сайын Кэмпэндээйигэ бара сылдьыбыппыт. Петр Ушницкай диэн журналист сылдьыспыта. Онно сэрии саҕанааҕы хаайыы лаааҕыра турбут сиригэр тиийэ сылдьыбыппыт. Хаартыскаҕа туспуппут. Таарыйа Кэмпэндээйи эмтээх үрэҕэр сөтүөлээн, айылҕатын кэрэхсээн көрөн кэлбиппит.
1994 сыллаахха Ленские столбы бара сылдьыбыппыт. Якутскайга самолетунан көтөн тиийбиппит. Арай көрбүппүт, биһиги иннибитигэр оскуоланы бүтэрбит, детдомҥа иитиллибит эдьийдэрбит, убайдарбыт көрсө кэлбиттэр эбит. Билэр дьоммутун көрөн үөрүү-көтүү бөҕө буоллубут. Куоракка турбазаҕа түһэ сыппыппыт. Ленские столбы барарбытыгар “Михаил Светлов” теплоходунан устубуппут. Салайааччыларынан Владислав Петрович, Иван Степанович барса сылдьыбыттара.
Хас сыллаахха эбитэ буолла, сааскы каникулга Мирнэй куоракка биир нэдиэлэ ыалга олоро сылдьыбыппыт. Мин Зайнуллиннар диэн ыалга түспүтүм. Бастаан утаа нууччалыы кыайан кэпсэппэккэ, тиийбит киэһэбэр дэлби ытаабытым. Дьоннорум миигин уоскутаары саха канаалын холбообуттара, киһилэрэ өссө күүскэ ытаатым. Онтон хоско соҕотоҕун олорон, бэйэм-бэйэбин уоскутунан, сатыым-сатаамыым нууччалыы кэпсэттим. Бу ыалым улахан кыыстарын кытта хойукка диэри суруйсарым. Маннык илдьэ сылдьыбыттара үчүгэйдээх эбит. Бастатан туран, ханнык баҕар сиргэ тиийэн кимниин баҕар алтыһан, иннигин-кэннигин быһаарынар буоларга, мунан-тэнэн толлон туран хаалбат буоларга үөрэппиттэр дии саныыбын. Уонна оттон нуучча буоллун, саха буоллун, кэпсэтэн иһэргэ, нууччалыы саҥарарга үөрэппиттэр эбит.
Оҕо дьиэтигэр олорон иистэнэргэ, баайарга, ас астыырга, ырыаҕа-тойукка үөрэнэн, олоххо бэлэмнээх дьон тахсыбыппыт. Оҕо дьиэтигэр олорбут кэмнэрбин олус күндүтүк саныыбын. Иитээччилэрбитигэр, ньээҥкэлэрбитигэр, техүлэһиттэрбитигэр, минньигэс астаах повардарбытыгар, завучпут Александра Алексеевнаҕа муҥура суох махталбын тиэрдэбин. Эһиги биһиэхэ кыһамньыгыт, истиҥ иһирэх сыһыаҥҥыт, сүбэҕит-амаҕыт биһиги олохпутугар сырдык сулус кэриэтэ буолар. Баҕарыам этэ тус олоххутугар дьолу-соргуну, үлэҕитигэр үрдүк ситиһиилэри. Эһиги иитэн, олоххо кынаттаан таһаарбыт оҕолоргут үөрүүлэрэ, ситиһиилэрэ эһигини куруук үөрдэ турудун.
Евдокия Викторовна АММОСОВА-МАКСИМОВА.
Мин, Мотя Тимофеева (Черкашина), оҕо дьиэтигэр 1987 сыллаахха кэлбитим. Бастакы иитээччилэрбинэн бастаан Иванова Валентина Спиридоновна, онтон Васильева Дора Кирилловна, Иванова Мария Николаевна этилэр. Владислав Петрович оҕо дьиэтигэр иитээччинэн да, директорынан да үлэлиир кэмигэр оҕолорго мэлдьи туох эмит интэриэһинэйи, саҥаны киллэртэлиир этэ, оҕо дьиэтин материальнай-техническэй базата элбииригэр кыьаллара. Ол курдук, видеомагнитофон, компьютер, видеокамера ол саҕана саҥа сайдан эрэр кэмигэр биһиэхэ барыта баара.
Сайын аайы ким лааҕырга, профилакторийга, Россия араас куораттарыгар, кыраныысса тас да өттүгэр, Өлүөнэ остуолбаларыгар элбэх оҕо сынньанан кэлэрэ. Владислав Петрович видеокамератын, фотоаппаратын мэлдьитин тута сылдьара, бырааһынньык, концерт, поход, ыһыах буоллуннар – барытын уһула, хаартыскага түһэрэ сылдьара.
Мин Владислав Петровичы олус күндүтүк, истиҥник саныыбын. Кэнники оскуоланы бүтэрбиппитин да кэннэ сүбэтинэн, туох баарынан көмөлөһө сатыыр иитиллээччилэригэр, билигин даҕаны куруутун сибээспитин быспаппыт. Бу түгэнинэн туһанан баҕарыам этэ Владислав Петровичка үтүөлээх үлэтэ үрдүктүк сыаналанарыгар, дьонугар-сэргэтигэр дьолу, саргыны.
Бэйэм Горнай улууһугар Орто Суурт бөһүөлэккэ дьиэ кэргэн тэринэн олоробун, икки көмүс оҕолордоохпун, уолум Денис детсад иитиллээччитэ, кыыһым Риана дьааһылаҕа сылдьар. Орто үөрэхтээхпин, кэтэхтэн үрдэтинэ сылдьабын. Билигин үлэлээбэппин, уонча сыл буолла, дьиэҕэ олорбутум. Кэргэним Тимофеев Иван Иванович, 10 сыл полицияҕа сулууспалаабыта, Хотугу Осетияҕа, Владикавказка командировкаларга сылдьыбыта, байыаннай контрактник.
Мотя Тимофеева (Черкашина).
Тойбохойдооҕу оҕо дьиэтэ үүнэр 2015 сылга 75 сааһын бэлиэтээри үлэтин саҕалаан эрэр. Бу сыллар усталарыгар республика араас улууһуттан хас эмит сүүһүнэн тулаайах уонна көрүүтэ-истииэ суох хаалбыт оҕо иитиллэн, үөрэнэн олох киэҥ аартыгар тахсыталаабыттара.
Мин бу тэрилтэҕэ иитээччинэн, онтон кэргэним Баһылай Баһылайабыс спортинструкторынан отуттан тахса сыл үлэлээн кэллибит. Үлэлээбит кэммитигэр үгүс элбэх салайааччы, дириэктэр уларыйан, этэргэ дылы, үөһээ-аллараа, үрүө-тараа тахсыталаабыт түгэннэрбит да баара.
Сааһыран баран санаан аастахха, В.Н.Евсеев оҕо дьиэтин иккистээн сөргүппүт, тилиннэрбит, Луначарскай аатынан бириэмийэ лауреата, РСФСР уонна Саха АССР үөрэҕириитин туйгуна, үлэлээн олорор кэмигэр чахчы даҕаны улахан ирдэбиллээхтик, сатабыллаахтык салайан кэлбит эбит. Коллектив чилиэннэрэ бары биир санаанан салайтаран, оҕолор тустарыгар ис сүрэхтэн бэриниилээхтик үлэлээн кэлбиппит эбит дии саныыбын.
Эдэр салайааччылартан мэлдьи чорбото саныыбыт Владислав Петрович Коротовы. Союз ыһыллар кэмигэр эдэр киһиттэн мэлдьи инники, ырааҕы көрөн хардыылыыра үтүө холобур буолар.
Владислав Петрович директордаан олорор кэмигэр оҕо дьиэтигэр сайылык сирэ ылыллан, оҕодор сайынын бөһүөлэктэн балтараа көс сиргэ сынньана тахсаллара. Манна үлэһиттэри түмэн, икки олорор дьиэни туттарбыта, кутуу суолтан эбии улахан сис тыаны солоон, Мирнэйдээҕи шефтэрбитинэн суол куттарар санаалааҕа.
Кини көҕүлээһининэн үөрэх дьылын бүтүүтэ нэһилиэнньэҕэ сыллааҕы үлэ отчуотун сэлиэнньэ кулуубугар тэрийтэрэн ыытара.
Бу сылларга Бүлүү бөлөх улууһун оҕо дьиэлэрин – Ньурба, Үөһээ Бүлүү, Бүлүү уонна Тойбохой – спартакиадалара тэриллэн ыытыллара үгэскэ кубулуйбута. Бу эмиэ Владислав Петрович көҕүлээһининэн уонна быһаччы тэрээһининэн ыытыллара.
Кини хаһан даҕаны киһиэхэ куһаҕаны санааһыны, өс-саас тутууну, улаатымсыйыыны, дьону кэнниттэн саҥарыыны-үөҕүүнү билбэт ураты майгылаах. Тугу сөбүлээбэтэҕин, эбэтэр сыыһаҕын көнөтүнэн иннигэр этэр идэлээх. Ханна барыай, үлэ буолан баран мөккүһүүлээх түгэннэр баар буолаачылар. Бу маны кини түргэнник аһарынан, сити икки-үс мүнүүтэ иһигэр тыл бырахсыбытын умнан, дьикти наҕыллык, арыт күлэ соҕус этэн аһаран кэбиһэр идэлээҕэ.
Владислав Петрович оҕолорго ураты болҕомтолоохтук сыһыаннаһара, хас биирдиилэригэр үтүө сүбэһит, аҕа табаарыс, сорохторго убай да кэриэтэ буолара диэтэхпитинэ сыыспатым буолуо.
Аҥаардас оҕо эрэ дьиэтинэн муҥурдаммакка, нэһилиэнньэҕэ бастакы видеокиинэлэри көрдөрбүт кини этэ. Ол курдук, саҥаттан саҥа сүүрээни баһылыыр дьоҕурдаах салайааччыбыт билигин куорат сиргэ кэлэн, спорт эйгэтигэр үлэлии олороруттан биһиги дьиэ кэргэн үөрэ, киэн тутта эрэ кэпсиибит. Кини суруйар ыстатыйаларын көтүппэккэ ааҕабыт уонна “Оо, дьэ, эрдэ да спорду хоннохтоохтук өйөөбүтэ буоллар” – диэн бэйэ-бэйэбитигэр кэпсэтэбит.
Убаастыыр коллегабыт Владислав Петрович 60 сааскын туоларгынан истиҥник эҕэрдэлээн туран, өссө үрдүк дабайыыны, дьиэ кэргэҥҥэр дьолу баҕарабыт.
Тамара Федотовна, Василий Васильевич Пермяковтар,
Тойбохой с., Сунтаар улууһа.
Мин, Яковлева Александра Кирилловна, оҕо дьиэтигэр 1986 сылтан 1996 сылга диэри иитиллибитим. Тойбохойдооҕу оҕо дьиэтэ – мин оҕо сааьым биһигэ. Онно иитиллэн үөрэхтээх, үлэһит, үтүө дьон буоларбытыгар элбэх сыраларын уурбут, тулаайах оҕолорго итэҕэллээх ийэлэр, абыраллаах аҕалар буолбут иитээччилэрбит туохха да тэҥэ суох өҥөлөрө диэн махтана саныыбын.
Ол курдук, Владислав Петрович Коротовы чорботон ахтан аһарыахпын баҕарабын. Кини хайдах эрэ аныгылыы көрүүлээх-истиилээх, атын иитээччилэртэн ураты, саҥаны түргэнник ылынар, мындыр өйдөөх, киирэн-тахсан барыны-бары булар-талар, сатамматы сатыыр, оптимист. Хаһан да санаатын түһэрбэт, мэлдьи элэккэй, оҕолорго аҕалыы истиҥ сыһыаннаах (кыыһыра, мөҕө-такайа сылдьарын өйдөөбөппүн) биһиги таптыыр уонна убаастыыр баспытааталбыт этэ. Владислав Петрович биһиги олохпутугар куруук туох эрэ саҥа сүүрээни, интэриэһи киллэрээччи. Оҕолор үөрэх кэннэ ускул-тэскил сылдьыбаттарын туһугар элбэх сыратын, күүһүн-күдэҕин уурбута. Ол курдук араас мероприятиеларга, конкурстарга (республиканскайдарга тиийэ), турслеттарга кыттааччыбыт. Мин кини сүбэтинэн “Кэскил” хаһыат конкурсугар кыттан, Владивосток куоракка Бүтүн Союзтааҕы “Океан” лааҕырга путевканан наҕараадаланан, биир ый сынньанан кэлбитим.
Бэйэбит “Чэчир” диэн вокальнай-инструментальнай ансамбллаах этибит. Ким эрэ ыллыыр, ким эрэ үҥкүүлүүр, ким эрэ туойар.Араас спектакллары, представлениелары көрдөрөн концердаан, Сунтаарбыт нэһилиэктэрин гастроллаан кэрийэрбит. Күһүн аайы Куокунуга хортуоскаҕа сылдьарбыт, саас аайы Бүлүү бөлөх оройуонун детдомнарын икки ардынааҕы спартакиадатыгар кыттарбыт, куруук кайан-хоон кэлэрбит. Араас оҕолору кытары билсэн, үөрэн-көтөн, элбэх доҕоттордонон, үчүгэй да кэмнэр ааспыттара.
Спорт өттүгэр эмиэ улахан болҕомто ууруллара. Хайыһар, остуол тенниһэ, тустуу, хапсаҕай, мас тардыһыыта, буулдьанан ытыы, саахымат, о.д.а. куруһуоктар үлэлииллэрэ.
Дьиэ усулуобуйатыгар чугаһатан,биэс дьиэ кэргэҥҥэ арахсан олус бэркэ олорбуппут. Бэйэбит дьаһанан, ыал-ыал курдук ас астанан, суунан-тараанан, кыралары бүөбэйдээн, киэҥ олоххо бэлэмнээх дьон буола улааппыппыт.
Кыргыттары иистэнэргэ, бэйэни көрүнэргэ, дьиэ ис-тас үлэтигэр, уолаттары айылҕаҕа сылдьарга, булка-балыкка, техникаҕа сыһыаҥҥа үөрэтэллэрэ. Сайын аайы бэйэбит сайылыкпытыгар сайылыырбыт. Дуоһуйа отонноон, тэллэйдээн, оттоон, сайыны туһалаахтык атаарарбыт. Олоҕу кытары тэҥҥэ сайдан, биһиги ыал оҕолоруттан хаалсыбат, сороҕор ордор даҕаны этибит. Ол курдук, Тойбохой үрдүнэн маҥнайгы видеомагнитофон, видеокамера, персональнай компьютер детдомҥа баар буолбуттара.
Владислав Петрович итини барытын иилээн-саҕалаан, быһаччы кыттан, “бу мин эбээһинэһим буолбатах” диэн хаһан да туора турбакка, тулаайах оҕолор тустарыгар диэн була-тала, туруорса, сүүрэ-көтө, кэпсэтэ сылдьааччы.
Киһиэхэ кыра да болҕомто өйтөн сүппэт, санааттан арахсыбат. Ол иһин буолуо, биир түгэн миэхэ өйбөр хатанан хаалбыт. Хас сааспын туоларбар эбитэ буолла, арай оскуолаттан үөрэнэн бүтэн хоспор киирэн, сыттыгым аннын арыйан көрбүтүм – сахалыы ырыанньык уонна эҕэрдэлээх открытка сытар эбит. Оо,онно үөрбүппүөн… Ол Владислав Петрович бэлэҕэ этэ. Оҕо санаабар дуу, эбэтэр кыбыстан дуу, онно баһыыбалаабатаҕым эрээри, испэр куруук махтана саныыбын. Билиҥҥээҥҥэ диэри ууруна сылдьабын, ол открыткабын.
Уопсайынан Владислав Петрович биһиэхэ бэйэтин олоҕунан, майгытынан, олоҕу көрүүтүнэн, хаһан да санааны түһэрбэккэ, ханнык баҕарар түгэнтэн толлубакка, чаҕыйбакка, инниҥ хоту, баҕа санааҥ хоту баран иһэргэ холобур буолар. Дьокуускайга кэлэн баран, студенныы сылдьан (бэйэтэ да олоҕор ыарахан кэмнэригэр, аны санаатахха) быстарар түгэммитигэр итии чэйдээх, астаах көрсөрө аһара астык буолааччы. Билигин иккиһин ыал буолан, оҕо төрөтөн олорорун истэн, үөрэбин эрэ.
Күндүтук саныыр учууталбыт, иитээччибит, төһө даҕаны үтүмэн хаары санныгар түһэрдэргин, билигин даҕаны үлэ үөһүгэр сылдьаргыттан үөрэбин, астынабын, киэн туттабын. Барҕа махтал буоллун эйиэхэ! Өссө даҕаны үчүгэй үлэҕинэн дьону-сэргэни үөрдэ сырыт, кэскиллээх дьыалаҥ кэхтибэтин, уйгулаах олоҕуҥ уостубатын. Дьиэ кэргэҥҥэр дьолу-соргуну, уостубат тапталы, өйдөһүүнү-өйөһүүнү, доруобуйаны баҕарабын.
Оттон мин оскуола кэнниттэн Дьокуускайдааҕы медицинскэй колледжы бүтэрэн, Мииринэй куоракка ананан кэлэн, 10-с сылбын травматология отделениетыгар медсестранан үлэлибин. Бу дойдуну сөбүлээн, холоонноохпун көрсөн, икки кыыс оҕолонон быр-бааччы олоробут.
Шура Яковлева.